جهان مست
جهان مست و زمین مست و زمان مست بیا ساقی که ما رفتیم از دست خرابم کن که آبادم کنی باز فنایم کن که ایجادم کنی باز دخیلی بسته ام بر دسته جام
دلم را جامی از می کن سرانجام
بگردان و بگردان و بگردان
بنوشان و بنوشان و بنوشان
چو مستم کرده ای مستور منشین
چو نوشم داده ای زهرم منوشان
وصیت می کنم صبحی که مردم
مرا در خلعتی از می بپوشان
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و نهم اسفند ۱۳۹۰ ساعت 0:19 توسط رفیق روزای تنهاییت
|